Nga Evans Drishti
Sa të angazhuar jemi:
në mbajtjen pastër të ambientit që na rrethon?
në kultivimin qoftë edhe të një luleje apo një bime në oborrin e shtëpisë apo qoftë edhe në një vazo në ballkon?
në mirëmbajtjen e ambientit të shtëpisë sonë?
në shtrimin e një tryeze dreke apo darke, qoftë kjo familjare apo edhe për mysafirë?
në sistemimin dhe rregullimin e orendive shtëpiake apo edhe të rrobave në dhomën tonë?
në përkujdesjen e kuzhinës apo të përgatitjen e një ushqimi, sado i thjeshtë qoftë ai?
në larjen dhe stivimin e enëve?
në pastrimin dhe rregullimin e rrugicës apo të lagjes sonë, pa pritur medoemos shërbimet e bashkisë?
në gjelbërimin e një ambienti të caktuar në zonën ku banojmë, në fshatin apo qytetin ku jetojmë?
në ofrimin e shërbimeve të mundshme në organizime të ndryshme sociale e kulturore në shkollën ku arsimohemi apo në qendrën ku zhvillohemi?…
Sa tw “angazhbuar” jemi:
në krijimin e një grupi sado të ngushtë pune për përpilimin e një platforme sociale dhe kulturore si: ndihmesë shoqërisë së klasës apo shkollës në përmirësimin e rezultateve, në gjallërimin e jetës shkencore e kulturore, në organizimin e një pikniku, të një vizite në qendrat kulturore të mundshme në vend, në njohjen e historikut të vendit tonë?…
në përmirësimin e kushteve jetësore të një ambienti në hapësirën ku jetojmë?
në organizimin e tubimeve të larmishme në fokus leximin dhe diskutimin frytdhënës?
në organizimin e tryezave të rrumbullakëta për diskutime dhe analiza të shëndetshme rreth mundësive për zhvillim individual dhe shoqëror?
në njohjen e aktualitetit të vendit ku jetojmë dhe të intelektualëve që kanë kontribuar e kontribuojnë në shërbim të këtij vendi?
në njohjen dhe prezantimin e traditave dhe zakoneve që trashëgojmë prej shekujsh?
në njohjen dhe prezantimin e rrugicave, lagjeve dhe rrugëve qëndrore apo dytësore të vendit ku jetojmë?
në ngritjen e cilësisë gjatë një bashkëbisedimi si në një ambient familjar, në një ambient farefisnor apo shoqëror?
në zhvillimin e pasioneve tona që na identifikojnë më shumë se ç’jemi në të vërtetë?
në njohjen dhe bashkëbisedimin me një mjek, inxhinier, arkitekt, piktor, artist, mësimdhënës, publicist, shkrimtar, gazetar, shef policie…?…
Sa tw “angazhuar” jemi:
me pikënisjen, zhvillimin dhe përfundimin me shumë sukses të një universiteti në një degë strategjike?
në shikimin dhe kuptimin e një ekspozite, një shfaqje në teatër, një kinemaje, një programi social e kulturor …?…
në leximin, kuptimin dhe zgjidhjen e kauzave kyçe të përditshmërisë sonë?
në shpjegimin e tematikave të teskteve shkollore që studion fëmija jonë?
në bashkëbisedimet si prindër me arsimtarët për të kuptuar dhe lehtësuar procesin e zhvillimit edukativ të fëmijës?
në zhvillimin intelektual të vetes sonë për formimin e vizioneve të reja të së ardhmes?
në vetëdijësimin dhe ndërgjegjësimin si prindër për të jetuar dhe bashkëpunuar me moshën e fëmijës tonë për ti dhënë një kuptim më të plotë asaj që quhet “familje”?
në krijimin e një atmosfere harmonike në vendin e punës qoftë si drejtues qoftë si punonjës?
në njohjen e teknologjisë dhe funksionimit të saj në lehtësimin e sfidave që sjell koha?
në njohjen e psikologjisë sonë personale, të familjarëve tanë, të miqve që na rrethojnë për të kuptuar më qartë bashkëbiseduesin tonë, qoftë ky edhe një i panjohur?
në ndjekjen në mënyrë të përzgjedhur të programeve televizive që na mundësojnë të pasurojmë memorien e kujtesës dhe ripërtëritjen shpirtërore dhe fizike?
….
Në ç’përqindje qëndron angazhimi ynë në zhvillimin ideor për të siguruar një vend të palëkundshëm këtu ku jetojmë?…
- E imagjinoni apo e perceptoni dot se ç’mund të sjellë mungesa e një angazhimi për gjithë ç’ka u tha më sipër?…
Përgjigja është e thjeshtë…
Mosangazhimi sjell:
- paturpësi,
- mosndrojtje,
- mungesë sedreje,
- mosskuqje të fytyrës,
- mospërfillje,
- shpërfillje individualiteti,
- ç’rrënjosje karakteri,
- zhgrehje personaliteti,
- deformim ideor,
- shpërfytyrim fizik,
- agresivitet në sjellje dhe veprime,
- ç’ekuilibrim në gjykime,
- rënie në humnerën e fodullëkut,
- ngordhje të qelizave të trurit,
- shpërbërje njerëzore,
- degradim në asgjësim…
Le të angazhohemi “detyrimisht” që të zhdukim mentalitetin verbërues, injorancën që na rrethon…
Të bashkojmë vlerat tonë qytetare dhe profesionale që të kuptohemi në këtë jetë që vetëm NJË HERË na jepet!…
