“Turqia i kushton një rëndësi të madhe zgjidhjes paqësore të këtij konflikti për dy arsye kryesore.
E para është se po ndodh në fqinjësinë tonë të afërt.
Arsyeja e dytë është marrëdhënia e veçantë midis Turqisë dhe Azerbajxhanit që është bërë zakon të përshkruhet si “dy shtete një komb”. Sidoqoftë, është e rëndësishme të theksohet se mbështetja jonë e qartë buron nga e drejta e Azerbajxhanit dhe pozicioni i tij i vendosur për të qëndruar brenda kufijve të së drejtës ndërkombëtare”, ka nënvizuar ambasadori turk.
“Sot, 20 për qind e territorit të Azerbajxhanit është ende nën okupimin e Armenisë që nga viti 1993. Ky është shkaku kryesor i këtij konflikti dypalësh, i cili është gjithashtu fajtori kryesor i paqëndrueshmërisë në Kaukazin Jugor.
Për ata skeptikë në lidhje me pronësinë e Azerbajxhanit mbi Karabakun Malor dhe në cilën anë është “agresori” i vërtetë në këtë konflikt, mjafton të përmendim katër rezolutat e Këshillit të Sigurimit të OKB-së që u miratuan të gjitha në vitin 1993 kur shpërtheu konflikti”, ka thënë Yörük, ku një prej këtyre rezolutave citohet kështu: 
Rezoluta 822 e KSKB
“Vëren me alarm përshkallëzimin në luftimet e armatosura, dhe në veçanti, pushtimin e fundit të rrethit Kelbadjar të Republikës së Azerbajxhanit nga forcat vendase armene. Riafirmon gjithashtu paprekshmërinë e kufijve ndërkombëtarë dhe papranueshmërinë e përdorimit të forcës për përvetësimin e territorit”.
Nga ana tjetër, ambasadori turk në Tiranë, ka deklaruar më tej se: “Fushata dezinformuese e Armenisë synon të largojë vëmendjen nga pushtimi i saj i paligjshëm dhe paraqitjen si viktimë. Turqia i jep dhe do të vazhdojë t’i japë mbështetje të fortë politike dhe morale Azerbajxhanit. Sidoqoftë, Turqia nuk është palë në këtë konflikt dhe nuk është e pranishme në fushën e betejës.
Përveç fushatës së saj të dezinformimit, në një gjendje dëshpërimi të tërbuar, Armenia po intensifikon sulmet e saj ndaj popullsisë civile dhe infrastrukturës në Azerbajxhan, larg zonës së konfliktit. Armenia gjithashtu synon tubacionet e gazit dhe naftës, që kërcënon sigurinë e energjisë në një rajon më të gjerë, përfshirë Evropën.
Sulmi i saj i tubacioneve të energjisë drejt Jugut që arrijnë në Evropë duke kaluar përmes Gjeorgjisë, Turqisë, Bullgarisë, Greqisë, Shqipërisë dhe Italisë, po e lënë Rusinë si furnizues të vetëm të energjisë për të gjithë Evropën. Sulmet e fundit nga Armenia në rezervuarin e digës “Mingechevir” dhe hidrocentralin e energjisë tregojnë se Armenia nuk e frenon veten. Duke shënjestruar qytetet dhe civilët jashtë tokave të okupuara të Azerbajxhanit, Armenia synon të provokojë Azerbajxhanin që të hakmerret ndaj saj”.
Yörük ka cituar se “Azerbajxhani meriton mbështetjen dhe simpatinë e justifikuar të dhënë nga aleatët tanë përfshirë Shqipërinë, si dhe partnerët evropianë për Gjeorgjinë, Ukrainën dhe Moldavinë, në lidhje me konfliktet e Abkhazisë, Osetisë së Jugut, Krimesë, Donbasit ose Transnistrisë.
Qëndrimi në distancë të barabartë me të dyja palët, pavarësisht se kush është agresori, nuk është një kuptim i shëndetshëm i paanësisë dhe vetëm thekson dhe shpërblen të keqen”, është shprehur në mes të tjerave, ambasadori i Turqisë në Tiranë, Murat Ahmet Yörük gjatë një interviste mediatike, këtu në Shqipëri
